Twintig jaar Agriterra

Twintig jaar Agriterra, twintig jaar landbouwkennis delen

Het was zoals gewoonlijk weer bijzonder: buitenlandse gasten. Vorige week logeerden hier twee dames uit Peru in huis. En twee heren logeerden in de buurt maar waren de rest van de tijd op onze boerderij. De een Nederlander die in Zambia woont en de ander Spanjaard die in Bolivia woont. De conversatie ging in het Engels en Spaans, met af en toe een paar woorden Nederlands er snel tussendoor.

Alle vier werken ze voor Agriterra, een Nederlandse organisatie die lokale bevolking in vooral Azië, Afrika en Latijns- Amerika agrarische kennis overbrengt.

Agriterra bestaat 20 jaar. Reden om iets extra’s te doen en zo komen zo’n 100 Agriterra medewerkers twee weken lang bij elkaar voor een afwisselend en leerzaam programma. Omdat veel informatie het beste uit de praktijk wordt verkregen, logeren alle medewerkers 24 uur op een boerderij. Ruim vijftig boeren in heel Nederland stelden hun bedrijf en huis open voor het Agriterra personeel. Boeren en boerinnen die het allemaal belangrijk vinden om kennis over te dragen en graag anderen vertellen over hun bedrijf en werkwijze. Die het leuk vinden om andere culturen naar hun boerderij te halen en zo ook te horen hoe in andere landen wordt gewerkt.

Er kwamen heel veel onderwerpen over tafel, meestal over de voedsel voor mens en dier. Onze plaatselijke molenaar, die zelf een paar jaar geleden een week als adviseur in Oeganda werkte, werd bezocht en ook hier was veel kennisoverdracht.

Ze hadden het allemaal heel goed naar hun zin, maar wat hadden een paar mensen het koud! Terwijl de kachel hoog was opgestookt en wij allemaal met een rood hoofd van de hitte aan de avondmaaltijd zaten, hadden de mensen uit Bolivia en Peru het zo koud dat ze met een dikke jas aan zat te eten. Wat bijna nooit gebeurd: die nacht stond de radiator op haar slaapkamer wijd open.

Zaterdag gingen ze verder, maar een congrescentrum op de Veluwe, waar ze nog een week lang kennis opdoen zodat ze boeren in hun eigen land nog beter kunnen adviseren. Terwijl het hard sneeuwde in heel Nederland, maar het vooral op de Veluwe helemaal wit was, heb ik vaak aan ze gedacht. Sneeuw kennen ze in Peru en Bolivia alleen van de bergtoppen. Hoe anders lijkt het hier als het bos onder een dik pak sneeuw ligt. Wat zullen ze het koud hebben gehad! Maar vooral: wat zullen ze hebben genoten!