Tradities, gewoontes die mogen blijven

Vroeger had ik niets met tradities. Waarom zou je doen zoals je deed? En je ouders deden? De tijd gaat door en je moet niet te veel achterom kijken. Iemand die veel over vroeger praat is oud, vond ik altijd.

Op dit moment vind ik nog steeds dat je vooruit moet. Maar sommige gebruiken zijn veel te leuk om zomaar te veranderen. Deze week hadden we heel toevallig te maken met meerdere tradities.

Dennetjes zetten
Onze nieuwe buren trokken in hun huis. En de buurt moet dan ´dennetjes zetten´om ze welkom te heten. Er worden dennen in grote potten voor het huis gezet, die je kunt huren bij een dorpsgenoot. Gekleurde roosjes van crêpepapier in de dennenbomen, een kartonnen ´welkom in de buurt’ bord boven de deur, papieren slingers van het bord naar de boompjes. Als de boompjes zijn geplaatst, dan moeten de buren uiteraard even ´keuren´ en natuurlijk hoort hier een drankje bij.

Een dag later werd er een ´Abraham´gezet voor een vriend die 50 jaar werd.
Er kwam een pop bij z´n huis te staan en een tekstbord er naast. Soms kunnen die teksten scherp zijn, maar wij hielden het netjes. Deze Abraham is van alle markten thuis en we vonden zomaar 50 ´beroepen´ waar hij goed in is, dus die werden alle 50 op A4 formaat aan het bord gehangen. Op dat moment waren er nog een aantal groepen zoals de buren in de weer met borden, Abrahams en schijnwerpers. Uiteraard wordt hier ook het ´keuren´ en het drankje niet overgeslagen. Het feest de dag daarna was geweldig, een echt schuurfeest waar je iedereen kent en met iedereen even bij kunt praten.

Carbid schieten
Oudejaarsdag was nu op zondag, de hele dag tijd om even naar verschillende buren te gaan die druk bezig waren met carbid schieten. Met een melkbus en ontsteking op afstand een groot gebeuren waar mensen erg van genieten, maar dat gelukkig voor alle dieren alleen de laatste dag van het jaar een paar uurtjes is toegestaan. Gezellig is het wel, met veel koffie en een drankje om warm te blijven.

Toeten halen
En vandaag is het feest voor de buurkindjes. Tot ze van de basisschool komen, mogen alle kinderen in de buurt´toeten halen’ ofwel nieuwjaar winnen. In ons geval trekken ze samen met hun ouders van buurhuis naar buurhuis. Bij iedereen een drankje en als ze vertrekken, dan krijgen de kinderen een ´toete´, een zak met wat fruit, maar vooral met snoep en kleine geglazuurde koekjes. Het leukste vind ik zelf de drolletjes, minikoekjes met een toefje gekleurd suikergoed. En de opzettertjes, kleine koekjes gegoten als figuurtjes en koekjes als rondjes waar deze figuurtjes in kunnen staan. Uren en uren waren we hier vroeger druk mee. Helaas zijn deze opzettertjes bijna niet meer te koop. Wie de uitdaging aangaat en deze koekjes wil maken, kan volgend jaar rekenen op een fan die buurkindjes extra blij gaat maken!

Het waren gezellige dagen. Terug naar de realiteit nu, vooruit kijken weer. Maar hopelijk wel met af en toe een traditie tussendoor!